|
Με δάσκαλο χορού το γυμναστή Νίκο Κωστογιαννόπουλο οι μαθητές μας χορεύοντας ταξιδεύουν από την Κρήτη στη Θράκη, από τα Δωδεκάνησα στην Ήπειρο, από τις Κυκλάδες στη Μακεδονία, από την Κύπρο στον Πόντο, από τη Θεσσαλία στην Πελοπόννησο. Ήδη ο σύλλογος γονέων έχει ράψει 25 παραδοσιακές στολές που είναι η επίσημη εμφάνιση ισάριθμων μαθητών στις παρελάσεις και στις χορευτικές εκδηλώσεις. Έχοντας βιώσει τους αγώνες και τις προσπάθειες των κατοίκων να αναβαθμιστούν και να κάνουν τη ζωή τους ποιοτική ο σύλλογος γονέων λειτουργεί τμήματα μουσικής και ζωγραφικής. Τα χέρια τους παράγουν κομψοτεχνήματα από πηλό – κερί και ό,τι υλικό βάλει ο νους σας.
Οι εθνικές γιορτές στα περισσότερα σχολεία τείνουν να γίνουν ρουτίνα, μια συγκέντρωση δηλαδή χωρίς μαθήματα και ευθύνες. Ποιήματα, τραγούδια και φύγαμε. Διαπιστώνοντας αυτό τον κίνδυνο αποφασίσαμε να πάρουμε τις προφυλάξεις μας και να εμπλουτίσουμε τις γιορτές μας με ζωντανές εκπλήξεις. Στις 28 του Οκτώβρη η κ. Β. Τσαρδή, γιαγιά τώρα και χωρίς το φως της, μας απάγγειλε το ποίημα που έλεγε τότε ως μαθήτρια του 40. Δάκρυα κυλούσαν από πολλά μάτια. Για την ίδια γιορτή άλλη φορά η προγιαγιά μαθητή μας η κ. Σοφία Ιωαννίδου συζήτησε με τους μαθητές για την κατάσταση που επικρατούσε και ειδικά το φόβο, την πείνα, την έλλειψη ελευθερίας. Μάτια και αυτιά ορθάνοιχτα ρουφούσαν τις εμπειρίες της γιαγιάς. Φέτος πλησιάσαμε με μεγάλη προσοχή τον κ. Δημήτριο Λουκά, διασωθέντα από τον τορπιλισμό της « ΕΛΛΗΣ » το 40 από τους Ιταλούς, έξω από την Τήνο. Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή. Οι αναμνήσεις κύματα κύματα χάραζαν το πρόσωπο του μάγειρα του πολεμικού ναυτικού μας. Συνεχώς ερχόταν στην επιφάνεια λεπτομέρειες μοναδικές, καθημερινές στιγμές απλές που τις κουρέλιασε η ιταλική τορπίλη. Παρατηρώντας τα μάτια των παιδιών διαπιστώνουμε την θετική επίδραση αυτών των συναντήσεων, γι’ αυτό την εφαρμόσαμε και στην επέτειο του Πολυτεχνείου. Ο κος Δ. Καρακώστας φοιτητής - αγωνιστής ενεργό μέλος στο Πολυτεχνείο εμπλέκεται στη δραματοποίηση των γεγονότων, παρεμβαίνει, αφηγείται τα γεγονότα , γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα. Η αίθουσα γεμάτη κόσμο, γονείς και μαθητές. Δεν ακούγεται ούτε ανάσα. Όλοι συμμετέχουν. Συγκινούνται. Αυτή τη φορά ο Εθνικός Ύμνος έκανε τους πάντες να ανατριχιάσουν. Τα Χριστούγεννα λαμπρύνονται από τις γιορτές που στήνουν οι μαθητές και οι δάσκαλοι των Α και Β τάξεων. Φέτος η γιορτή μας είχε μια διαφορετική μορφή. Στηριχθήκαμε στο έργο των αδελφών Κατσιμίχα Αγέλαστη Πολιτεία. Τα καλιτζαράκια γέμισαν την αίθουσα με γέλια, φωνές, χορό και κουδουνίσματα.
Για να οικοδομήσουμε το μέλλον των παιδιών πατάμε στο παρελθόν, το γεμάτο μνήμες, τιμή και δύναμη. Φέρνουμε σε επαφή λοιπόν τους μαθητές μας με πολλά μουσεία. Το Παιδικό, το Εθνικό Ιστορικό, το Λαογραφικό, το Βυζαντινό, της Ακροπόλεως, το Αρχαιολογικό της Ελευσίνας, το Αρχαιολογικό Αθηνών, το Μουσείο Τρένων. Για τη μελέτη και σύγκριση των εποχών χρησιμοποιούμε το «Διαβατήριο» μια υπέροχη δουλειά που μάθαμε από το Παιδικό Μουσείο.
Επισκέψεις σε χώρους που βοηθούν τα προγράμματα Περιβ.Εκπαίδευσης
|